อากาศยานไร้คนขับ (Drone) กับการพัฒนาอุตสาหกรรมเหมืองแร่
              การกำหนดแนวเขตประทานบัตรและงานรังวัดจัดทำแผนที่ภูมิประเทศ (Topographic map) พื้นที่ประกอบการอุตสาหกรรมเหมืองแร่ ด้วยกล้องรังวัดชนิดประมวลผลรวม (Total Station) นั้น จะเห็นได้ว่าแผนที่แสดงการทำเหมืองที่ได้จะประกอบด้วยข้อมูลเส้นชั้นความสูงกับแนวเขตประทานบัตรเหมืองแร่ ซึ่งขาดความชัดเจนในด้านรายละเอียดเชิงประจักษ์ เนื่องจากสามารถสอบทานความถูกต้องครบถ้วนในการจัดทำแผนที่ได้ยาก นอกจากนี้ การรังวัดด้วยกล้องประมวลผลรวมที่อ้างอิงจากหลักหมายเขตประทานบัตรเหมืองแร่ ส่งผลให้การจัดทำแผนที่มีโอกาสในการเกิดความคลาดเคลื่อนสูง จากปัญหาการเคลื่อนทางตำแหน่งของหลักหมายเขตที่ใช้ในการอ้างอิงเพื่อออกงานรังวัด
              กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ได้มีความพยายามในการนำใช้การตรวจสอบพื้นที่ประกอบการเหมืองแร่ด้วยภาพถ่ายดาวเทียมและแอพพลิเคชั่น Google Earth เพื่อสนับสนุนภารกิจด้านการกำกับดูแลให้สามารถทำได้อย่างครอบคลุมและชัดเจนมากยิ่งขึ้น แต่ทว่า การตรวจสอบความเปลี่ยนแปลงของพื้นที่ด้วยภาพถ่ายอย่างเดียวก็มีข้อจำกัดในด้านการแปลผลการใช้ประโยชน์พื้นที่ จากทั้งความละเอียดเชิงตำแหน่ง (Spatial Resolution) ของข้อมูลภาพถ่ายดาวเทียม และการขาดข้อมูลสภาพภูมิประเทศสามมิติที่ได้จากแผนที่เส้นชั้นความสูง